پروتوكل نمونه OSI كه كار هفت لايه را انجام ميدهد.
پروتكل شبكه اينترنت TCP / IP است .در شكل زير شبكه اينترنت و NODE هايي كه به آن متصل هستند ميبينيد.
همه مجموعه را يك شبكه ميتوان ديد كه با يك پروتكل يكسان به هم متصل هستند.
مقايسه الگوي OSI و پروتكل TCP IP را در شكا زير ميبينيد .
دولايه PHYSICAL و DATALINK در غالب HOST & NETWORK نيز مطرح هستند.
در لايه NETWORK در TCPIP پنج پروتوكل وجود دارد.همانطور كه درشكل بالا ميبينيد.
در لايه transport دو پروتوكل طبق شكل وجود دارد.
در مدل TCP IP سه لايه بالايي OSI را در غالب يك لايه ميبيند.و همه را در غالب APPLICATION در نظر ميگيرد و داراي پروتوكلهاي مشخص شده در شكل ميباشد.
در سمت راست شكل واحد تبادل اطلاعات را در هر لايه ميتوان ديد.
IP DATAGRAM :
رژن پروتوكل IP را مشخص ميكند.
HLEN : طول HEADER را مشخص ميكند.
SERVICE TYPE : مشخص كننده نوع سرويسي كه استفاده ميشود.
TOTAL LEN : مجموع طول IP را مشخص ميكند.
در رديف بعدي مربوط به شكستن PACKET ها هستند. براي اينكه اگر PACKET حجم بالايي داشته باشد آن را ميشكند و در مقصد دوباره MERG ميشود.
بدليل HOST TO NETWORK كه بايد در اينجا حمل شودو شبكه هاي مختلف نيز معماري هاي مختلف دارندبايد به PACKETهاي كوچكتر شكسته شوند.)
در قسمت OFFSET محل قرار گيري PACKET شكسته شده مشخص ميشود.
IDNTIFICATION : هويتي كه به PACKET داده ميشود مشخص ميكند.
FLAG :مشخص كننده اينكه آيا شكسته شدن انجام شده يا نه .
TIME TO LIVE : در PACKET از اين شمارنده استفاده ميشود.
PROTOCOL : نوع پروتوكلي كه اطلاعات را فرستاده مشخص ميكند.
HEADER : HEADER ها را حساب ميكند. اگر PACKET شكسته شودبايد checksum ها محاسبه شوند. (تغيير در TTL باعث ميشود كه CHECKSUM تغيير كند )
IP آدرس مبدا و مقصد مشخص ميشود.
OPTION : براي اطلاعات كنترلي مربوط به مسير يابهاو مديريتي استفاده ميشود.
IP ADDRESS :
الگوي 32 بيتي دارد كه در شكل زير ميبينيد :
Copyright - Developed By Alpar ©