انسانهاى بزرگ هميشه در لحظات سرنوشت ساز به يارى ملتها مى شتابند ومسير تاريخ را تغيير مى دهند. انقلاب اسلامى به رهبرى امام خمينى (س)، در زمانى بهاوج خود و سپس به پيروزى رسيد كه افكار عمومى دنيا انتظار چنين تحولى را نداشت.

ليكن لطف پروردگار، رهبر كم نظير امام خمينى و از خودگذشتگى ملتى بپاخاسته ، رويدادعظيمى را در تاريخ معاصر باعث شد كه ابعاد آن هنوز به درستى شناخته نشده است.

يكى از اين ابعاد،كه نياز به دوباره نگرى دارد،شخصيت ذخيره عالم اسلام حضرتامام خمينى(س) است.

شخصيت استثنايى تاريخ معاصر، امام خمينى كه مصداق در جامعهبشرى و عصر جديد ايجاد كرد، تربيتى را پايه گذارى نمود كه همچون پيامبران و اولياىالهى ، از جامعيت و شمول كم نظيرى برخوردار است .

از ويژگيهاى برجسته امام ،جامعيت ايشان در وحدت بخشيدن ميان دو حوزه علم و عمل است، چه آنهايى كه متفكرتربيتى هستند، همه مربى نيستند و آنهايى كه مربى اند، همه نظريه پرداز تربيتىنيستند، درحالى كه امام به اين دو جنبه مهم و اساسى اتحاد بخشيد. او جامع علم و عملبود در مقام يك انديشمند، آنچه را معتقد بود، بيان ميفرمود و آنچه را بدان عقيدهنداشت ، هرگز در مقام ذكر آن برنمى آمد و آنچه از زبان ايشان صادر مى شد، همگان ،تجلى آن را در عمل و رفتار ايشان شاهد بودند.

 امام در تمام عمر پربركت خود، لحظهاى از آرمانهاى سياسى و انديشه هاى اجتماعى ، دست بر نداشت و گامى عقب نشينى نكرد،اگر چه آرمانهاى سياسى و انديشه هاى اجتماعى ايشان مبتنى بر انيگزه هاى الهى بودقرار گرفتن و قلب مبارزات سياسى و بحرانهاى اجتماعى ، مانع از دلبستگى ايشان به سيرو سلوك اخلاقى و رعايت مسايل تربيتى و خانوادگى نبود، او با تدبير و درايت خاصى بههر نيازى به مقتضاى زمان و مكان ، پاسخ مى داد.