ارزیابی عملکرد مالی بانکها با استفاده از غیرپارامتری DEA
توضیحات : مقدمه
بانكهاي تجاري موسسات مالي هستند كه وجوه راكد مردم را جمع آوري كرده و به تجار، صاحبان صنايع و ساير متقاضيان تسهيلات اعطاء مي كنند. در واقع، بانك با عمليات خود موجبات انتقال منابع را از اشخاصي كه به علل مختلف مانند: فقدان دانش و تخصص، كمبود سرمايه و ترس از ريسك سرمايه گذاري، نمي خواهند يا نميتوانند در فعاليتهاي اقتصادي مشاركت نمايند به اشخاصي كه براي سرمايه گذاري به منابع مالي محتاجند، فراهم مي سازد و از آنجايي كه هدف بانك تجاري كسب سود است، طبيعي است بانك بايستي منابع را هرچه ارزان قيمت تر جذب كرده و با حداكثر نرخ سود به متقاضيان تسهيلات دهد. از اين رو، هدف اوليه و اساسي بانك همانند ساير سازمان هاي انتفاعي، حداكثر كردن ثروت صاحبان آن مي باشد. در افزايش ثروت صاحبان سهام مديريت بانك بايد تصميم بگيرد كه آيا دارايي ها با كيفيت پايين تر و درآمد بيشتر و يا داراييها با كيفيت بالاتر و ريسك كمتر را كسب كند و يا آيا بانك بايد سرمايه گذاري كند و تسهيلات با سررسيدهاي طولاني اعطاء نموده و نقدينگي اش را كاهش دهد و يا دارايي هايي با سررسيدهاي كوتاه مدت تر را انتخاب و درجه بالايي از نقدينگي را تامين نمايد؟ اين ها سوالاتي هستند كه مديران بانك ها هميشه با آنها درگير هستند.
پاسخ به سوالات فوق نياز به ارزيابي عملكرد مالي را با اهميت تر ساخته تا از اين طريق بانك ها عملكردشان را از لحاظ سودآوري، كفايت سرمايه، ساختار دارايي و نقدينگي نسبت به بانك هاي رقيب مورد بررسي قرار دهند تا بتوانند موقعيت خود را سنجيده و نسبت به بهبود و ارتقاء عملكرد خود اقدام نمايند.
روش هاي مختلفي براي ارزيابي عملكرد دارد، كه در ميان آنها اندازه گيري كارايي (شيوه اندازه گيري نسبت ارزش كل خروجي ها به ارزش كل ورودي هاي يك واحد) مي تواند در رسيدن به اهداف پژوهش كمك موثري داشته باشد.