فهرست مطالب

عنوان                                                                                                                    

فصل اول: كليات                      

1-1- مقدمه        1

1-2- تعریف تصویر سازی    1

1-3- طرح مسئله             2

1-4- فرضیه         2

1-5- تعريف مسئله           2

1-6- هدف تحقیق            2

1-7- پیشینه و ضرورت تحقیق        3

1-8- اهداف  تحقیق          3

فصل دوم: تاريخچه تصوير سازي در جهان

2-1- تاريخچه تصويرسازي در جهان 6

2-2- پیدایش تصویرسازی گرافیکی در غرب    7

2-3- تاريخچه تصويرسازي در ايران   9

2-4- انواع متون داستاني 9

2-5-  اهداف تصویرسازی   10

2-6- طبقه بندی انواع تصویرسازی   10

2-7- تکنیک های تصویرسازی         11

2-8- درباره تكنيك ها         12

2-8-1- مداد رنگی            12

2-8-2- اسكراچ برد            14

2-8-3- گواش      15

2-8-4- قلم فلزي 15

2-8-5-پاستل      16

2-8-6- كولاژ        17

2-8-7- تکنیک آبرنگ         18

2-8-8- اکولین      18

2-9- تصویرسازی تبلیغاتی             19

2-10- تصویرگری کتاب کودک           20

2-11-  تصویرگری ادبیات کودکان :    20

فصل سوم: بررسي تصویرگری کتاب بزرگسال

3-1- بررسي تصویرگری کتاب بزرگسال         23        

3-2- تصويرگري كتاب چيست و مصورسازي كدام است ؟          30

فصل چهارم: تکنیک های تصویرسازی

4-1- نمونه هایی از تکنیک های تصویرسازی             32

4-1-1- تکنیک آبرنگ         32

4-1-2- تکنیک اسکراچ برد 33

4-1-3- تکنیک اکولین        34

4-1-4- تکنیک پاستل        35

4-1-5- تکنیک کلاژ            36

4-1-6- تکنیک گواش         37

4-1-7- تکنیک مداد رنگی   38

4-1-8- تکنیک اسكراچ برد 40

4-2- نتیجه گیری 41

منابع و ماخذ       42

  چکیده :

هنر تصویرسازی، به گزینش و به کار گیری تصاویر توضیح دهنده و توصیف کننده برای مفاهیم اشاره می کند. در تصویرسازی ممکن است نقاش، عکاس، گرافیست و ... در کنار یکدیگر کار کنند تا بتوانند پیامی را به شکل موثر به مخاطب منتقل کنند.

هنر تصویرسازی تابع اصول و معیار های خاصی است. آگااهی تصویرگران از این معیارها به بهبود کیفیت تصاویر آموزشی کمک می کند. از تصاویر آموزشی، ممکن است برای آموزش مفاهیم، کنش ها، مهارت ها، فرایند ها، رابطه ها، پدیده ها، رخدادها، حالت ها، شباهت ها و تفاوت ها، تضادها، شخصیت ها، موضوعات مجرد و داستان سازی ،  . . . و یا  تغییرات و دگرگونی ها استفاده شود.

1-1- مقدمه

هنر تصویر سازی از شاخه هنرهای کاربردی می باشد که تصویرگر برای بیان ایده ها و ادراک خود از عناصر تجسمی به بهترین نحو سود می جوید. تصویرساز باید فرا گیرد که ضمن ایجاد تصویر و رعایت اصول آن سلایق مختلف سفارش دهندگان و اذهان عمومی را زیر نظر داشته باشد. تصویرگر باید سعی کند پیام هایی را که در صدد انتقال آن می باشد از نظر موضوع و محتوای فکری و شکل و قالب افکارش را بسیار غنی وباارزش وبارعایت همه جانبه ی اصول زیبا شناسی ارائه نماید.

درگذشته وقبل از پیدایش هنرهای کاربردی فعالیت های برخی از هنرمندان بیشتر در حیطه چاپ بود و هنرمندان تصویرساز تنها تصویرگران صنعت چاپ بودند. هنر تصویرسازی که از جمله هنر های کاربردی است شاخه ای از گرافیک می باشد[1].

1-2- تعریف تصویر سازی

تصویرسازی هنری است که تصویرگر در آن اقدام به روایت گری مصور می نماید. موضوع کار تصویرگر می تواند یکی از داستان های مذهبی، ادبی، تاریخی ، علمی و ... می باشد.

هنرهای مختلف علی رغم این که هر کدام از وسایل و شیوه های اجرایی خاصی استفاده می‌کنند ولی نقطه مشترک در بین آنها بیان تصویری می باشد. استفاده از همه امکانات در هنر تصویرگری، موجب تعدد و گوناگونی تخصص هاو روش ها در این هنر شده است که با گسترش فن آوری بشری روز به روز به این اشعابات افزوده می شود و منجر به پیدایش شگردهای بدیع و نوظهور گردیده است.