پایان نامه اختصاصی رسوب آسفالتين در نفت خام داخل مخزن

پیشگفتار

رسوب آسفالتين در مخازن نفتي، يكي از مشكلات بسيار مهم در توليد از مخازن مي باشد. کاهش نفوذ پذيري، مسدود شدن محيط متخلخل سنگ مخزن، ايجاد رسوب در دهانه چاه و پايين آمدن بازده فرآورده هاي نفتي، از جمله مشكلات مهمي هستند كه در فرآورش از نفت هاي آسفالتيني وجود دارد.

آسفالتين ها و رزينها به طور كلي تركيب هاي ستنگيني هستند كه در نفت يافت مي شوند.آسفالتين ها و رزين ها داراي ساختار ملكولي پيچيده اي هستند و ساختار ملكول و وزن ملكولي آنها براي نفت مخازن نفتي گوناگون، متفاوت مي باشد. از آسفالتين ها مي توان به عنوان مجموعه مولكول هاي غير هيدرو كربني قابل حل در بنزن و غير قابل حل در حلال هاي با جرم مولكولي كم و نيز نرمال الكان ها ياد كرد. رزين ها در دماي محيط در پروپان مايع غير قابل كل بوده و در نرمال پنتان قابل حل هستند. بر اساس مطالعه هاي آزمايشگاهي بسيار گمان مي رود اين تركيب ها به صورت پاره اي حل شده و پاره اي در حالت كلوئيدي در نفت وجودد ارند.{ 6-1}. در ايران مخازن بسياري دچار مشكل رسوب تركيب هاي سنگين شامل آسفالتين مي باشند. رسوب آسفالتين در مخازن نفتي باعث كاهش نفوذپذيري و تغيير ترشوندگي سنگ مخزن و سرانجام كاهش توليد نفت از مخزن مي شود.

با وجود اين مشكلات، نبود اطلاعات دقيق از ساختار و مكانيسم تشكيل و حتي جرم مولكولي دقيق آسفالتين كه خود نيز به دليل نبود آگاهي از نيروهاي بين مولكولي مي باشد.

شناخت اين پديده را دشوارتر و در عين حال حياتي تر كرده است. ازاين امر كه آسفالتين تحت چه شرايطي و در هر سرايط چه مقدار رسوب مي كند از اهميت ويژه اي برخوردار است. بنابراين اهميت مدل سازي پديده رسوب آسفالتين در صنعت استخراج و فرآوري نفت مشخص مي باشد. اين تر كيب ها را ميتوان به صورت تجمعي از تركيب هاي سنگين در نظر گرفت در نتيجه مدل هاي ترموديناميكي كه باي مطالعه تجمع ملكولي به كار مي رود، مي تواند براي مدل سازي رسوب آسفالتين نيز بكار رود. ساخت مدل پيش يني رسوب ازآن جهت بسيار با هميت است كه مي توان بر اساس نتيجه هاي آن سيستم هاي تزريقي و توليدي را به گونه اي طراحي نمود كه رسوب  آسفالتين تشكيل نشده و يا مقدار آن به كمترين حد كاهش يابد. در حالي كه به اثرات دما، حلال،آروماتيك بودن و قطبي بودن توجه زيادي شده، حل شدن آسفالتين تسط رزين به طور كامل بررسي نشده است. رزين ها كمتر ازآسفالتين ها آروماتيك هستند.به خاطر كاهش آروماتيك بودن، انحلال پذيي آنها در حلال ها ي آلفاتيك قوي تر، به طور قابل ملاحظه اي بيشتر ازآسفالتين ها است. بخش هاي آروماتيك رزين ها شايد بخش دنباله  حلوي آسفالتين ها را حل مي كند و تشكيل يك اگريگيت آسفالتين – رزين حل شده و پايدار مي دهد{5}.