بیش از سی سال از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی می‌گذرد. این انقلاب پدیده ای الهی و مبارک بود که در اواخر قرن بیستم ، جهان را به لرزه درآورد و نور امید را در دل مسلمانان و مستضعفان عالم روشن کرد. اکنون پس از گذشت سه دهه از عمر گرانمایه ی این شجره ی پر امید، نیکوست به بازخوانی برخی دست آوردهای آن پرداخته شود تا برخی نینگارند که به سادگی به بار نشسته و در حفظ آن کوشاتر باشند.
پيروزي انقلاب اسلامي، که مرهون رهبري هاي مدبرانه ي امام خميني رحمه الله، حضور يکپارچه ي مردم متدين، و آموزه هاي پوياي دين مقدس اسلام و مکتب تشيع بوده است، تأثير فراواني بر تحولات داخلي، منطقه اي و جهاني داشته است، به طوري که با اندک تأملي مي توان به اين دستاوردها پي برد.
انقلاب اسلامي آنچنان قدرت هاي جهاني را در حيرت فرو برد و بر صورت ستمگران سيلي نواخت که برخي از آن ها هنوز هم نتوانسته اند تعادل خود را به دست آورند. به همين سبب، از روي سرگرداني و حيرت، گاهي نعره مستانه سر داده، تهديد به جنگ مي کنند و گاهي از روي عجز و ناتواني تقاضاي مذاکره و سازش مي نمايند. بايد سال ها، و شايدقرني بگذرد تا بتوان اين حادثه ي عظيم تاريخي را به طور کامل تبيين و بازشناسي کرد. براي فراهم ساختن زمينه تحقق چنين جامعه اي، هزاران پيامبر از جانب خداوند مبعوث گرديدند و در جهت ابلاغ رسالت تلاش هاي فراواني کردند؛ ولي در ايجاد جامعه ي ايدئال چندان موفقيتي نداشتند. تنها نمونه اي که بر اساس آيات قرآن کريم مي توان از آن ياد کرد، حکومت حضرت سليمان عليه السلام است. با اين وجود، بسياري از ما، همانند ماهي در آب که از اهميت آب غافل است، از وجود چنين نعمت بزرگي غافليم که البته بايد از باب:
وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ؛ و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى،
به بيان عظمت اين انقلاب پرداخت تا همگان نسبت به نعمتي که به آنان عطا شده، از آگاهي لازم برخوردار شوند.
شرایط کشور قبل از انقلاب اسلامی
برای درک بهتر دستاوردهای کشور در ابعاد مختلف، لازم است مروری گذرا داشته باشیم به شرایط کشور در آن روزگار، شرایطی که می‌تواند برای ارائه قضاوت بهتر و دقیق‌تر در مورد عظمت دستاوردهای انقلاب اسلامی در مقایسه وضعیت فعلی کشور با وضعیت قبل از انقلاب و نیز سایر کشورهای همسطح، موثر واقع شود.
به عنوان مثال؛ تا قبل از انقلاب اسلامی، ایران در عرصه تولید و علم و دانش فاقد جایگاه جهانی بوده و تولیدات صنعتی و تکنولوژیکی آن نیز بسیار محدود و عمدتاً در حد مونتاژکاری خلاصه شده بود. ساختار حکومتی و سیاسی کشور نیز تا 200 سال قبل از انقلاب، در بدترین شرایط ممکن قرار داشته و به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی (دامه برکاته) ، طی این مدت، ایران کشوری بود که نه تنها در مورد نظام بین المللی هیچگونه نقشی بر عهده نداشت، بلکه با دخالت علنی دول غربی و شرقی در امور مهمی مانند؛ عزل و نصب شاهان ایران (از جمله پهلوی اول و دوم)، عملاً امکان تصمیم گیری در اداره امور داخلی نیز از حکام وقت سلب شده بود.
